نشان داده شد که جذب آهسته منجر به تولید عوامل تخمیر کننده عسل طبیعی سقز اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه (SCFA) می شود.[ 73 ] این یک مکانیسم محتمل است که مصرف عسل ممکن است منجر به تولید SCFA شود.
اعمال تعدیل کننده ایمنی SCFA دارای تایید شده است.
بنابراین، عسل ممکن است از طریق این قندهای قابل تخمیر، پاسخ ایمنی را القا کند.[ 76 ] مشاهده شده است که یک قند، نیجرئولیگوساکارید، موجود در عسل دارای اثرات تقویت کننده ایمنی است.
ترکیبات غیر قندی عسل نیز مسئول تعدیل ایمنی هستند.
عسل و زخمعسل قدیمی ترین عامل عسل طبیعی رس بسته ترمیم کننده زخم است که برای بشر شناخته شده است، زیرا برخی از مواد شیمیایی مدرن در این زمینه شکست خورده اند .
عسل لکوسیت ها را وادار می کند تا سیتوکین ها را آزاد کنند، که همان چیزی است که آبشارهای ترمیم بافت را آغاز می کند.
علاوه بر این، پاسخ ایمنی به عفونت را فعال می کند.[ 79] تحریک سایر خواص پاسخ ایمنی توسط عسل نیز گزارش شده است (تکثیر لنفوسیت های B و T و فعالیت فاگوسیت ها).
عسل باعث تولید آنتی بادی می شود. شواهد عسل طبیعی بهاره سبلان بسیاری استفاده از عسل را در کنترل و درمان زخم‌های حاد و برای سوختگی‌های سطحی و جزئی با ضخامت خفیف تا متوسط نشان می‌دهد.
اگرچه برخی مطالعات اثربخشی عسل را در درمان زخم و زخم‌های پا نشان می‌دهند، مطالعات بیشتری مورد نیاز است. برای تقویت شواهد فعلی عسل و دیابتشواهد قوی وجود دارد که نشان دهنده اثرات مفید عسل در درمان دیابت است.
این نتایج به چشم انداز درمانی استفاده از عسل یا سایر آنتی اکسیدان های قوی به عنوان مکمل داروهای ضد دیابت استاندارد در کنترل دیابت اشاره می کند.
با توجه به محدودیت های مرتبط با استفاده از آنتی اکسیدان ها، سایر مداخلات با هدف کاهش تولید ROS نیز ممکن است به عنوان مکملی برای درمان مرسوم دیابت مورد استفاده قرار گیرند.
در یکی از کارآزمایی‌های عسل طبیعی گشنیز بالینی دیابت نوع 1 و نوع 2، استفاده از عسل با شاخص گلیسمی بسیار پایین‌تری نسبت به ساکارز یا گلوکز در دیابت نوع 1 و نرمال همراه بود.
- منابع:
- تبلیغات:
